Akt pierwszy

Scena siódma: Lubię, kiedy…

A czas czasem zatracasz? Acha, nie masz czasu o tym myśleć… Nie masz czasu zatracać czasu…

Znasz mnie? A, nie wiesz skąd… Nie szkodzi- powiedziałabym ci, ale ta niewiedza jest taka fascynująca… I niech tak zostanie 😉

A słyszysz, jak krople deszczu stukają o blaszany parapet?

A widzisz jak te pioruny rozrywają niebo? Nie czujesz, że coś się zmienia?

A czujesz ten zapach świeżej pościeli unosi się w pokoju?

A spotkałeś osoby, z którymi można gadać o niczym przez całą noc i jest to fascynujące?

Po co wciąż trzymasz stare żale w sobie? Sam siebie zatruwasz. Druga osoba już nie pamięta- uwierz mi. A jeśli nawet pamięta, wystarczy wyciągnąć tylko dłoń…

Nie widzisz, że każdego dnia wszystko się zmienia?