Zbudzą się z zimowego snu

Na pozór martwe już dawno marzenia

Wiatr nasyci je życiem znów

Gdy nie będzie już nic do stracenia

.

I czas się liczyć przestanie

Gdy między palcami kolejne przeciekną chwile

Gdy sił zabraknie wtedy powstaniesz

Gdy zdawać się będzie że wszystko przeżyłeś

.

I przejmie odwaga ster

W żagle uderzy dziwki wiatr

Gdy strach wedrze się w niespokojny sen

Jakby ktoś resztki marzeń kradł

.

Usłyszysz serca bicie

Stąpając na nocy i dnia krawędzi

Wtem pojmiesz co znaczy życie

Podziękujesz za błędy

.

.

Nie mogę już więcej  stracić

Bo nie mam już nic do stracenia   (E. Bartosiewicz- „Ciekawe”)