Zbudzą się z zimowego snu
Na pozór martwe już dawno marzenia
Wiatr nasyci je życiem znów
Gdy nie będzie już nic do stracenia
.
I czas się liczyć przestanie
Gdy między palcami kolejne przeciekną chwile
Gdy sił zabraknie wtedy powstaniesz
Gdy zdawać się będzie że wszystko przeżyłeś
.
I przejmie odwaga ster
W żagle uderzy dziwki wiatr
Gdy strach wedrze się w niespokojny sen
Jakby ktoś resztki marzeń kradł
.
Usłyszysz serca bicie
Stąpając na nocy i dnia krawędzi
Wtem pojmiesz co znaczy życie
Podziękujesz za błędy
.
.
Nie mogę już więcej stracić
Bo nie mam już nic do stracenia (E. Bartosiewicz- „Ciekawe”)